sekretariat@kancelaria-myszczyszyn.pl
+48 609 837 704
55-200 Oława
Tym razem Sąd Najwyższy w jednej z niedawno rozstrzyganych sporów na tle umów powiązanych z walutą obcą wypowiedział się w sprawie umowy kredytu denominowanego w euro (w której strony zastrzegły także możliwość wypłaty kredytu w euro oraz spłaty kredytu w euro) stwierdzając m in , iż:
- umowa kredytu lub pożyczki wiążąca wysokość udzielonego kredytu oraz wysokość jego spłat z kursem waluty obcej, w szczególności euro, nie jest sprzeczna z ogólną konstrukcją umowy kredytu przewidzianą w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe. Jednakże zasady przeliczania udzielonego kredytu na złotówki oraz spłat na euro mogą mieć charakter niedozwolonych postanowień umownych. Krytyczna, w szczególności powinna być ocena odnośnie postanowień wzorców umownych, które określają wysokość należności obciążającej konsumenta z odwołaniem do tabel kursów ustalanych jednostronnie przez bank, bez wskazania obiektywnych kryteriów; a zatem, podobnie jak przy kredytach tzw frankowych, nie mechanizm, a sposób wprowadzenia jest istotny ;
- wyeliminowanie z łączącej strony umowy niedozwolonych postanowień umownych określających zasady przeliczania udzielonego kredytu na złotówki oraz spłat na euro wymaga oceny, czy umowa w pozostałym zakresie jest możliwa do utrzymania. Dla oceny tej kwestii ma przede wszystkim znaczenie okoliczność, że wymieniona klauzula określa świadczenie główne stron. Kwestia ta jednak nie jest ostatecznie decydująca jako prowadząca do upadku umowy w całości. Należy uznać, że eliminacja postanowienia określającego takie świadczenie częściej prowadzić będzie do upadku umowy w całości niż eliminacja postanowienia niezwiązanego ze świadczeniem głównym. W realiach konkretnej sprawy konieczne jest w szczególności rozważenie, czy po wyeliminowaniu abuzywnych postanowień odnoszących się do kursu walutowego możliwe jest ustalenie wysokości wzajemnych świadczeń stron i dalsze funkcjonowanie umowy w obrocie. W wypadku umowy odnoszącej wartość pożyczki do euro istnieje możliwość zarówno wypłaty pożyczki, jak i jego spłaty w walucie pożyczki, czyli w euro, skoro w umowie zawarto swoiste uprawnienie mające charakter facultas alternativa, dające konsumentowi możliwość wyboru sposobu spłaty i waluty spłaty kwoty. Przy czym podstawową kwestią jest ustalenie, czy klauzula przeliczeniowa kwoty kredytu pozwala w ogóle ustalić wysokość zobowiązania kredytobiorcy w momencie zawarcia umowy kredytu (pożyczki). Kwestia spłaty jest bowiem wtórna, w tym sensie, że należy ją rozpatrzeć dopiero w sytuacji, gdy nie mamy do czynienia z abuzywnością klauzuli przeliczeniowej kwoty udzielonego kredytu