sekretariat@kancelaria-myszczyszyn.pl
+48 609 837 704
55-200 Oława
W uchwale z 28.02.2025r w sprawie III CZP 126/22 Sąd Najwyższy w powiększonym składzie (na pytanie Rzecznika Finansowego) przyjął , iż umowa kredytu jest umową wzajemną.
Zgodnie z art. 487 par. 2 kc umowa jest wzajemna, gdy obie strony zobowiązują się w taki sposób, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej.W umowach wzajemnych świadczenia stron są ze sobą powiązane. W taki sposób, że nienależyte wykonanie umowy przez jednego z kontrahentów implikuje nieważność drugiego - przypomniał Sąd Najwyższy. Do elementu istotnego przedmiotu umowy kredytu należy to, że obie strony zobowiązują się do tego, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej. Wzajemność umowy polega na tym, że obie strony są jednocześnie wierzycielami i dłużnikami. I stosownie do art. 353 par. 1 k.c. zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić
W ustnych motywach Sędzia sprawozdawca podkreślił , że SN co do zasady uznał, że umowy kredytowe mają charakter wzajemny - otwarta pozostaje jednak kwestia stosowania prawa zatrzymania przez banki. I to zarówno pod względem tego, czy w ogóle można stosować ją wobec kredytobiorców, a jeśli nie - czy można to zrobić na przykład w pewnym ograniczonym zakresie. SN zaznaczył również, że w tym zakresie istnieją argumenty zarówno za, jak i przeciwko stosowaniu tej instytucji, zwłaszcza biorąc pod uwagę najnowsze orzecznictwo TSUE w sprawach frankowych.