sekretariat@kancelaria-myszczyszyn.pl
+48 609 837 704
55-200 Oława
W wyroku z 21/09/2023r w sprawie C-139/22, odpowiadając na pytanie prejudycjalne Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia sformułowane w sprawie frankowej przeciwko mBank SA, w której na etapie składania wniosku kredytowego jeden z małżonków, posiadający wyższe wykształcenie z zakresu z zarządzania i finansów, był zatrudniony w pozwanym baku, znał jego ofertę i informował klientów o ryzyku kursowym, przedstawiając im symulację zadłużenia na wypadek zmiany kursu CHF/PLN) TSUE stwierdził, iż:
- sąd może uznać warunek umowy za nieuczciwy tylko dlatego, że jest on tożsamy z warunkiem wpisanym do rejestru klauzul niedozwolonych; warunek umowy nie może być uznany za nieuczciwy wobec części konsumentów, którzy zawarli tę umowę, a uczciwy wobec pozostałych
- bank ma obowiązek informowania o istotnych cechach umowy i ryzykach z nią związanych wszystkich kredytobiorców, nawet wówczas, gdy konsument posiada odpowiednią wiedzę w dziedzinie zawieranej umowy; ochron konsumencka z dyrektywy nie zależy od wiedzy określonej osoby , lecz od tego czy pozyskała kredyt w celach niezwiązanych z jej działalnością gospodarczą lub zawodową
= celem dyrektywy jest wyeliminowanie z treści umowy nieuczciwych zapisów, nie może być zatem sytuacji, w której warunek nieuczciwy jest sanowany tym, że konsument ma alternatywę wyboru zapisu uczciwego, każdy zapis w umowie musi być uczciwy i pozostawienie konsumentowi prawa wyboru warunku uczciwego nie powoduje tego, że zapis nieuczciwy nie obowiązuje (chodziło o to, że kredytobiorcy na podstawie umowy zawartej w 2009 r. mieli możliwość spłaty kredytu indeksowanego do CHF albo w złotówkach (które były przeliczane na CHF po kursie sprzedaży ustalanym przez bank, czyli w sposób nieuczciwy), albo bezpośrednio we frankach szwajcarskich)