sekretariat@kancelaria-myszczyszyn.pl
+48 609 837 704
55-200 Oława
W wyroku z 08.05. br w sprawie C-324/23 TSUE, na pytanie prejudycjalne SO w Warszawie,
Czy art. 6 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich 2 w świetle zasady skuteczności i proporcjonalności, jak również art. 34 ust. 1 lit. b i g oraz 70 ust. 1 i 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych 3 należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisom prawa krajowego, zgodnie z którymi względem banku, wobec którego wszczęto przymusową restrukturyzację, niedopuszczalne jest uwzględnienie wniosku konsumenta o zarządzenie przez sąd środka tymczasowego (zabezpieczenia powództwa) polegającego na zawieszeniu na czas trwania postępowania sądowego obowiązku spłaty rat kapitałowo-odsetkowych wynikającego z umowy kredytu, która prawdopodobnie zostanie uznana przez sąd za nieważną na skutek usunięcia z niej nieuczciwych warunków umownych - tylko z tej przyczyny, że bank ten objęty został przymusową restrukturyzacją
stwierdził, iż
Postępowanie restrukturyzacyjne nie wyklucza możliwości zawieszenia spłat raty.
Trybunał potwierdził również, że zastosowanie w praktyce ochrony konsumenta przyznanej mu przez unijne prawo nie pozbawia skuteczności ani nie utrudnia przeprowadzenia procedury restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Nie można więc powoływać się na interes toczącej się upadłości Getin Noble Banku jako pretekst do odmawiania kredytobiorcom prawa do zawieszenia im obowiązku spłaty rat kredytu.