sekretariat@kancelaria-myszczyszyn.pl
+48 609 837 704
55-200 Oława
TS UE w wyroku z 16.03.2023r w sprawie C-6/22 , odpowiadając na pytanie prejudycjalne Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli
1. Czy można ignorować dyrektywę 93/13/EWG przy dalszych rozliczeniach stron, a więc w dalszej kolejności zapewnić bankom dodatkowe wynagrodzenie przy nieważnej umowie kredytu?
2. Czy sąd może prześwietlić sytuację majątkową konsumenta i odmówić mu ochrony wbrew jego żądaniu, jeżeli uzna, że konsument nie będzie w stanie ponieść konsekwencji nieważności umowy?
3. Czy w celu unikniecia nieważności umowy, sąd może uzupełnić umowę nie o przepisy dyspozytywne, ale w drodze analogii do innych rozwiązań?
orzekł, iż:
a1 1
do państw członkowskich należy uregulowanie, w drodze ich prawa krajowego, skutków tego unieważnienia, ale z poszanowaniem ochrony przyznanej konsumentowi przez dyrektywę 93/13, w szczególności poprzez zagwarantowanie przywrócenia sytuacji prawnej i faktycznej, w jakiej konsument ten znajdowałby się w braku takiego nieuczciwego warunku - a zatem zwrot nienależnych świadczeń po upadku umowy zawartej z konsumentem podlega dyrektywie 93/13/EWG i że inne wnioski nie wynikają z przywołanego przez sąd krajowy wyroku Kanyeba (TC-349/18)
ad 2
sąd krajowy nie może wbrew woli konsumenta utrzymać w mocy umowy zawierającej nieuczciwe warunki , czyli ratować jej
ad 3
uzupełnienie umowy nie może nastąpić za pomocą klauzul generalnych i zwrotów niedookreślonych, gdyż byłoby to sprzeczne z zasadą jednoznaczności i przejrzystości obowiązków konsumenta