sekretariat@kancelaria-myszczyszyn.pl
+48 609 837 704
55-200 Oława
Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny (tzw frankowy) postanowieniem z 26 października 2022 r. (sygn. XXVIII C 4020/21 )zapytał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, czy polskie przepisy, które uniemożliwiają ustanowienie zabezpieczenia, są sprzeczne z dyrektywą, która ma chronić konsumentów oraz dyrektywą wprowadzającą procedurę resolution, czyli przymusową restrukturyzację banków, innymi słowy czy można zawiesić spłatę raty na czas postępowania sądowego przeciwko bankowi w restrukturyzacji (w tym wypadku chodzi o Getin Noble Bank SA) , a konkretnie
Czy art. 6 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13 w świetle zasady skuteczności i proporcjonalności, jak również art. art. 34 ust. 1 lit b i lit. g oraz 70 ust. 1 i 4 dyrektywy nr 2014/59/UE należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisom prawa krajowego, zgodnie z którymi względem banku, wobec którego wszczęto przymusową restrukturyzację, niedopuszczalne jest uwzględnienie wniosku konsumenta o zarządzenie przez sąd środka tymczasowego (zabezpieczenia powództwa) polegającego na zawieszeniu na czas trwania postępowania sądowego obowiązku spłaty rat kapitałowo-odsetkowych wynikającego z umowy kredytu, która prawdopodobnie zostanie uznana przez sąd za nieważną na skutek usunięcia z niej nieuczciwych warunków umownych — tylko z tej przyczyny, że bank tej objęty został przymusową restrukturyzacją?