sekretariat@kancelaria-myszczyszyn.pl

+48 609 837 704

55-200 Oława

Kancelaria Radcy Prawnego
Małgorzata Myszczyszyn 
NIP: 912 166 64 35

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga zwrócił się do TSUE z pytaniami prejudycjalnymi dot WIBOR, w tym min zapytał o to:

- czy zmienne oprocentowanie w umowie przewidziane jeszcze przed wejściem w życie w 2016 r unijnego rozporządzenia 2016/1011 (tzw. BMR, opisującego zasady ustalania i stosowania benchmarków na rynku bankowym), której elementem jest WIBOR, można uznać za jasne i zrozumiałe dla zaciągającego kredyt konsumenta (bank  nie poinformował konsumenta, jak taki wskaźnik jest ustalany (nie pokazał też danych historycznych, jak jego wielkość kształtowała się w przeszłości,  nadto umowa w zakresie WIBOR odsyłała do publikującego go serwisu, który nie był 

- czy już samo wmontowanie  WIBOR do umowy kredytowej nie oznacza znaczącej nierównowagi pomiędzy stronami, ze szkodą dla konsumenta  (WIBOR nie był regulowany przepisami powszechnie obowiązującego prawa, ale ustalał go podmiot co prawda niezależny do banku-kredytodawcy, ale PKO BP miał pośredni wpływ na jego wysokość przez mechanizm jego wyliczania przez fixing, podając stawki oprocentowania pożyczek na rynku międzybankowym) 

- jak należy interpretować przepisy kpc  a konkretnie  czy art. 840 k.p.c., który określa, kiedy dłużnik może wytoczyć powództwo przeciwegzekucyjne, nie należałoby interpretować rozszerzająco, z uwzględnieniem orzecznictwa Trybunału. Czyli w taki sposób, aby objąć określonymi w tym przepisie podstawami pozbawienia wykonalności nakaz zapłaty wydany jedynie na podstawie dokumentacji przedstawianej przez bank. Obowiązujący jeszcze do 7 listopada 2019 r. art. 485 par. 3 k.p.c. przewidywał bowiem, że w postępowaniu nakazowym sąd mógł wydać nakaz zapłaty, gdy bank dochodził roszczenia już tylko na podstawie wyciągu z ksiąg bankowych podpisanego przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku i opatrzonego bankową pieczęcią oraz dowodu doręczenia dłużnikowi pisemnego wezwania do zapłaty

Postanowienie SO Warszawa-Praga z 30 czerwca 2025 r. (II C 1440/24)