sekretariat@kancelaria-myszczyszyn.pl
+48 609 837 704
55-200 Oława
Dnia 18 listopada br TS UE w sprawie sygn. C-212/20, odpowiadając na pytania Sądu Rejonowego dla Warszawy - Woli w sprawie II C 2797/18 , wypowiedział się w dwóch kluczowych kwestiach , a mianowicie
1. jak powinny być ustalane kursy walut w umowach kredytowych
2. łagodzenia przez sądy niekorzystnych dla banków wyroków
TS UE stwierdził , iż:
- postanowienia dotyczące indeksacji zamieszczone w umowie kredytu muszą określać zrozumiałą i obiektywną metodę ustalania kursu waluty po to, aby na jej podstawie konsument mógł samodzielnie określić kurs waluty obowiązujący danego dnia ( Artykuł 5 dyrektywy Rady93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993r w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że treść klauzuli umowy kredytu zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem ustalającej cenę zakupu i sprzedaży waluty obcej, do której kredyt jest indeksowany, powinna, na podstawie jasnych i zrozumiałych kryteriów, umożliwić właściwie poinformowałem oraz uważnemu i racjonalnemu konsumentowi zrozumienie sposobu ustalania kursu wymiany waluty obcej stosowanego w celu obliczenia kwoty rat kredytu, w taki sposób, aby konsument miał możliwość w każdej chwili samodzielnie ustalić kurs wymiany stosowany przez przedsiębiorcę). Trybunał potwierdził więc, iż prawo musi realnie chronić stronę słabszą
- artykuły 5 i 6 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że stoją na przeszkodzie temu, by sąd krajowy, który stwierdził nieuczciwy charakter warunku umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem w rozumieniu art. 3 ust. 1 tej dyrektywy, dokonał wykładni tego warunku w celu złagodzenia jego nieuczciwego charakteru, nawet jeśli taka wykładnia odpowiadałaby wspólnej woli stron. Trybunał potwierdził więc, iż art. 65 kc nie może służyć do "naprawiania" nieuczciwego warunku umowy, w szczególności poprzez wykładnię umowy i zastępowanie kursów dowolnych kursami rynkowymi